Her şey doğar, gelişir ve ölür. Bu günlüğün de helvasını yeme vakti çoktan geçmiş. Son yazıyı yayınlayalı bir yıldan fazla olmuş.
Meğer Pardus projesi ne çok şeye hayat veriyormuş, o gömülünce pek çok şey ruhsuz bedenler, zombiler gibi boşlukta sallanır halde kalmış. Pardus denilince neyi kast ettiğimi herkesin anlamasını beklemiyorum. Anlayanlar için de fazla bir şey yazmaya gerek duymuyorum.
O günleri eğlenceli, öğretici, heyecanlı, farklı bir enerjisi ve farklı insan ilişkileri olan güzel günler olarak hatırlayacağım.
Çok keyifliydi be...
